Nietzsche e a filosofía da ciencia.

A posición de Nietzsche sobre a ciencia relaciónase coas leis naturais. O seu principal crítica é que a forma como os científicos pensaron as leis naturais segue a mesma tendencia da modernidad, é dicir, a tendnecia a nivelalo todo, a reducilo todo a un común denominador. Relaciona esta tendencia legaliforme coa moderna política democrática. Para Nietzsche a lei é interpretación, non texto. Polo mesmo as leis non expresan necesidades da natureza, senón nosas propias proxeccións. Unha interpretación fundada nunha política democrática. O físico vén ser expresado dentro dos nosos intereses culturais e ata políticos. O real é un xogo de forzas indiferente ao que o ser humano proxecta nas súas particulares perspectivas. A física é interpretación acorde cos nosos propios requerimientos. A volunatd de poder non só é afectada por outros centros de forza senón polo universo enteiro. O noso esforzo de participación no coñecemento deste mundo ten éxito porque nós mesmos participamos.

O contrario dunha lectura do mundo desde as leis naturais é a interpretación desde a vontade de poder. Non hai leis da natureza posto que toda forza exerce todo a súa poder en cada momento. A necesidade non resulta da mera obediencia á natureza senón da vontade de poder. Non hai leis, nin obediencia, tan só necesidade. A idea de lei natural contrástase coa dunha necesidade natural.

O autor distingue entre perspectivismo e perpectivalismo. O perspectivismo está consciente da esixencia de perspectiva e niso difiere do perspectivalismo. O reclamo polos "feitos" é tamén unha interpretación. O autor insiste que no pensamento de Nietzsche non se trata dun relativismo, en realidade é contrario ao relativismo.

DONACIÓNS DE MÉDULA ÓSEA

Os factores que van contribuír a unha eficiente mellora da calidade e cantidade dos trasplantes de medula ósea, de sangue de cordón umbilical e sangue periférica, as tres fontes de células nais sanguíneas que se utilizan no noso país, son varios. Seguindo o exemplo do sistema de trasplantes de órganos regulado desde fai décadas pola ONT, que é copiado a nivel mundial polo seu bo funcionamento, vaise a reorganizar o 'modus operandi' en materia de medula ósea.

Darase unha maior importancia á coordinación entre as diferentes Comunidades Autónomas, que poderán centralizar as súas tipajes en tres centros, situados en Málaga, Madrid e Barcelona. Ademais, o REDMO, da Fundación Josep Carreiras, funcionará como o único rexistro de donantes de medula autorizado en España con carácter altruísta, público e universal. Deste xeito, ao aumentar o número de posibles donantes e ao ordenar os datos nun mesmo rexistro, existen máis posibilidades de reducir os tempos de espera, agilizando a procura de donante.

Con este Plan, os custos económicos tamén se reducirán considerablemente. O obxectivo é que non se traia medula do estranxeiro. Unha maior autosuficiencia de España en donantes nacionais de medula ósea aforraría ao sistema sanitario un gasto que se contabiliza en miles de euros. Nas donaciones de medula entre Comunidades Autónomas, o gasto non se factura, combínanse entre elas para non reparar en gastos. O custo económico dunha persoa que busca un donante a nivel mundial costa entre 3.000 e 5.000 ?, ao que hai que sumarlle o custo polo rexistro estranxeiro. Con todo, tal e como explicou o doutor Matesanz, aínda que a tarifa por unha donación de medula no estranxeiro é de 14.500 ?, e o dunha donación por cordón umbilical é de 22.000 ?, cando a donación realízase dentro de España non existe facturación. Esa é outra das razóns polas cales é importante fomentar o incremento de donantes de medula no noso país.

Con todo, España é un importante exportador de células nai de cordón umbilical. Desde que se aprobou o primeiro plan para mellorar o sistema de donación de cordón en 2008 -aínda que se comezou a aplicar entre 2006 e 2007- para alcanzar os 60.000 cordóns umbilicais en 2015, as donaciones non deixaron de crecer, ata o punto de alcanzar prácticamente a cifra este ano. Actualmente, dos 500.000 cordóns que hai almacenados a nivel mundial, España ten máis do 10%, converténdose no 2º país con máis unidades na súa haber.

En cambio, en donación de medula ósea, España é o 16º do mundo. Por iso vaise a promocionar o plan entre donantes novos, que son os que máis posibilidades teñen de facer efectiva esa donación. Unha persoa pode ser donante de medula desde os 18 ata os 55 anos, pero iso non significa que as súas células vaian ser demandadas. Con todo, canto antes inscríbanse como donantes máis tempo e, polo tanto, máis oportunidades terán de poder exercer o seu privilexio de salvar unha vida, ademais de que canto máis nova é o donante máis probabilidades de éxito ten o trasplante, abaratando o proceso.